Συνέντευξη με τον Υπουργό Παιδείας και με τον καλαθοσφαιριστή Διαμαντίδη

Συνέντευξη του Υπ. Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου

 Ο στόχος είναι διπλός.

Και «διαβασμένα» παιδιά και «ευτυχισμένα παιδιά»

επιμέλεια Σωτήρης-Απόστολος Παπαναστασίου (Α3)

Τα καθήκοντα στο σπίτι κ. Υπουργέ, καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος από τη ζωή του μαθητή εκτός σχολείου. Υπάρχει κάποια πρόβλεψη ώστε οι μαθη­τές να ολοκληρώνουν τις υποχρεώσεις τους εντός ωραρίου σχολείου;

Θέλω, καχαρχήν, να σας ευχα­ριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνετε να απαντήσω στα ερωτήματά σας και να σας πω ότι την Διαπολιτισμική Εκπαί­δευση την αντιλαμβανόμαστε ως ένα σημαντικό προνόμιο για την κοινωνία μας καθώς διασφαλίζει την αλληλεπίδραση ανάμεσα στους διάφορους πολιτισμούς και αποτελεί ένα βασικό μέσο για την προώθηση της ισότητας ευκαιριών στην εκπαίδευση.

Ως προς το ερώτημά σας, θα συμφωνήσω μαζί σας. Το έχω πει πολλές φορές και έχω δεχτεί και κριτική για αυτό, όμως χαίρομαι που έχουμε την ίδια αντίληψη. Το μοντέλο που περιγράφετε εξελίσσεται σε κυρίαρχο στα σχολεία της Ευρώπης. Οι πρωτοβουλί­ες που εμείς παίρνουμε και θεσμοθετούμε είναι σε αυτή την κατεύθυνση. Δηλαδή, καθιερώ­σαμε τα δύο τετράμηνα ώστε να μειωθεί ο εξεταστικός φόρτος σε όφελος των μαθητών, ενώ ταυτόχρονα εξορθολογήσαμε τη διδακτέα ύλη των μαθημάτων τόσο στα Δημοτικά όσο και στα Γυμνάσια και στα Λύκεια. Και θα γίνουν και άλλα βήματα απο­φόρτισης των μαθητών, αλλά και ουσιαστικής λειτουργίας της μαθησιακής διαδικασίας μέσα στην τάξη, γιατί είναι πεποίθησή μας ότι το παιδί πρέπει να είναι μαθητής στην τάξη αλλά παιδί στο σπίτι και στην υπόλοιπη ζωή του με την οικογένειά του και με τους φίλους του.

Όλοι ξέρουμε την αξία της γυμναστικής. Οι ώρες της όμως μειώνονται και η έλλειψη αθλητικών εγκατα­στάσεων δυσκολεύει ακόμη περισσότερο το μάθημα,ενώ τα επίπεδα παχυσαρκί­ας ανηλίκων στην Ελλάδα αυξάνονται. Τί σκοπεύετε να κάνετε γι’ αυτό το πρόβλημα;

Το μάθημα της Φυσικής Αγωγής διδάσκεται στα Γυμνάσια 2 ώρες την εβδομάδα, όσο δηλαδή διδάσκονται και άλλα μαθήματα όπως η Ιστορία, τα Θρησκευτικά και οι Ξένες Γλώσσες. Το σημαντικό είναι να μην μένουμε μόνο στις ώρες διδα­σκαλίας του μαθήματος, αλλά να δίνουμε πολλαπλά κίνητρα στους νέους να δραστηριοποιού­νται στον αθλητισμό. Τι κάνουμε σε σχέση με αυτό; Θα σας φέρω ορισμένα παρα­δείγματα: Για τέταρτη συνεχό­μενη χρονιά, γιορτάστηκε και φέτος στα σχολεία της χώρας η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού με το σύνθημα «Αθλούμαι - ΧαράΖΩ το μέλ­λον». Αντί για μαθήματα έγιναν δράσεις και δόθηκε η δυνατό­τητα στους μαθητές να συμμετέ­χουν σε οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες, καθώς επίσης και η ευκαιρία να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση. Τον Δεκέμβριο προκηρύχτηκαν οι Πανελλήνιοι Ενδοσχολικοί Αγώνες Καλαθοσφαίρισης 3Χ3 και Ποδοσφαίρου 5Χ5 για το σχολικό έτος 2017-2018. Επιπλέον, η Ελλάδα συμμε­τείχε στο Παγκόσμιο Σχολικό Πρωτάθλημα Χειροσφαίρισης που έγινε στο Κατάρ πριν από λίγες ημέρες. Ως προς την παρατήρησή σας για τις ελλείψεις χώρων άθλη­σης, δρομολογούμε πρωτο­βουλίες όπως αυτή που είναι φέτος σε εξέλιξη στην πόλη σας: Υλοποιούμε στο Εθνικό Καυταντζόγλειο Στάδιο Θεσσα­λονίκης ένα καινοτόμο πρό­γραμμα αθλητικών δραστηριο­τήτων με παράλληλες δράσεις πολιτιστικού περιεχομένου για τους μαθητές της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαί­δευσης. Στο πρόγραμμα αυτό πραγματοποιούνται αθλητικές δραστηριότητες, παιδαγωγικά παιχνίδια, γνωριμία με αθλήμα­τα τα οποία δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά στη μαθητική κοινότητα, εναλλακτικοί τρόποι άσκησης, αναδεικνύοντας και ενισχύοντας τη δημιουργική έκφραση, τη δυνατότητα ανάπτυξης ατομι­κών και ομαδικών δεξιοτήτων, καθώς και βασικές αξίες της ζωής. Παράλληλα οι μαθητές ενημερώνονται για την ιστορία του Εθνικού Καυτανζόγλειου Σταδίου, το οποίο αποτελεί ένα διαχρονικό σύμβολο αθλητισμού και πολιτισμού στο κέντρο της πόλης  της Θεσσαλονίκης.  Μαθαίνουμε ότι σκέπτεστε να αλλάξετε τον τρόπο αξι­ολόγησης στα γυμνάσια και να γίνει όπως στο Δημοτικό, μόνο με χαρακτηρισμούς κι όχι με βαθμούς. Ισχύει κάτι τέτοιο κι αν ναι, ποιο είναι το σκεπτικό σας;
Εκείνο που ισχύει είναι αυτό που εφαρμόζεται ήδη πιλοτικά σε ορισμένα Γυμνάσια.  Δηλαδή, η εξατομικευμένη περιγραφική αξιολόγηση η οποία συνοδεύει την αριθμητική. Θεωρούμε ότι η περιγραφική αξιολόγηση προ­σφέρει ουσιαστική ανατροφο­δότηση στους μαθητές και στις μαθήτριες και μπορεί να βελτιώ­σει πραγματικά τη διαδικασία της μάθησης. Εφαρμόζεται, λοιπόν, πιλοτικά για να δοκιμαστεί στην πράξη, χωρίς ωστόσο να καταρ­γεί τους βαθμούς.

Η ύλη των μαθημάτων σε κάποια βιβλία είναι δύσκολη και δυσνόητη όπως της Ιστο­ρίας. Θα το αλλάξετε αυτό;

Τα βιβλία και ο τρόπος διδα­σκαλίας είναι ένα από τα θέματα που μας έχουν απασχολήσει πολύ. Ήδη το Ινστιτούτο Εκπαι­δευτικής Πολιτικής έχει κάνει σημαντικές προτάσεις και πολ­λές από αυτές έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται με αλλαγές που έχουν γίνει σε σχολικά βιβλία. Αυτό θα συνεχιστεί.
Όπως παραδέχονται με­γάλοι ακαδημαϊκοί δάσκα­λοι, το θέμα δεν είναι να βγαίνουν από τα σχολεία «διαβασμένα» παιδιά αλλά και ευτυχισμένα παιδιά. Σήμερα κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Πώς σκοπεύετε να το αντιμετωπίσετε αυτό, εάν βέβαια συμφωνείτε με την παραπάνω άποψη.

Νομίζω ότι είναι ευδιάκριτο από τις προηγούμενες απαντήσεις μου. Συμφωνώ ότι η γνώση και η μόρφωση δεν μπορεί να αποκόπτονται από την προσω­πική χαρά και ικανοποίηση. Η στείρα γνώση, η παπαγαλία για τον βαθμό, η μηχανιστική μελέτη, κάθε άλλο παρά γίνονται ‘όπλα’ που οδηγούν τον μαθητή σε κάτι καλύτερο στη ζωή του. Ίσως με έχετε ακούσει να λέω ότι πρέπει να αποδραματοποιήσουμε το εξετασιοκεντρικό σύστημα που υπάρχει στα σχολεία, αναφε- ρόμενος κυρίως στην τελευταία τάξη του Λυκείου. Και αυτό επιδιώκουμε με τις αλλαγές που προτείνουμε. Παράλληλα, πρόσφατα κάναμε σημαντικές παρεμβάσεις στα Γυμνάσια και τα Λύκεια με τις οποίες, μεταξύ άλλων, εισάγουμε το «Πλαίσιο οργάνωσης σχολικής ζωής», που καταρτίζεται με τη συνεργασία διδασκόντων και μαθητικών κοινοτήτων κάθε σχολείου. Έτσι καλλιεργείται η συμμετοχική ευθύνη και ενθαρρύνεται η αυ­τενέργεια, η κριτική σκέψη και ο δημοκρατικός διάλογος βελτιώ­νεται το παιδαγωγικό κλίμα της σχολικής μονάδας. Άρα ο στόχος είναι διπλός. Και «διαβασμένα» παιδιά και «ευτυχισμένα» παιδιά.

Ευχαριστούμε θερμά τον Υπουργό Παιδείας για την παρα­χώρηση αυτής της συνέντευξης.

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ ΜΙΛΑΕΙ

 ΣΤΑ ΦΥΛΛΑΡΑΚΙΑ

«Δεν μπορώ να φανταστώ τον κόσμο χωρίς τον αθλητισμό»

Γράφουν οι Χατζηβρέττας Δημήτριος Β3 και Χωλίδης Χρήστος Γ2

Η σχολική μας εφημερίδα κατάφερε να έρθει σε επαφή με τον διεθνή καλαθοσφαιριστή Δημήτρη Διαμαντίδη και του έκανε ερωτήσεις σχετικά με τα οφέλη του αθλητισμού και την καριέρα του.

Κύριε Διαμαντίδη, ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν έναν καλό αθλητή;

Θεωρώ ότι ένας καλός αθλητής οφείλει να προπονείται σκληρά και συνέχεια, να διαθέτει απόλυτη συγκέντρωση και να μην παίρνουν τα μυαλά του αέρα.

Ποια θεωρείτε ότι  είναι η καλύτερη στιγμή της καριέρας σας;

Η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου ήταν η κατάκτηση  του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος με την Εθνική Ομάδα το 2005.

Mπορείτε να φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς αθλητισμό και πώς θα ήταν ο κόσμος αυτός;

Δεν μπορώ να  φανταστώ κάτι τέτοιο, διότι θεωρώ ότι ο αθλητισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που δίνει ζωή στον κόσμο.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς νιώθaτε κάθε φορά που παίζaτε μπάσκετ.

Όταν έπαιζα μπάσκετ, κάθε φορά πριν από  το παιχνίδι ένιωθα ένα μικρό άγχος, αλλά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού το άγχος αυτό έφευγε και προσπαθούσα να είμαι συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνω, για να μπορέσω μαζί με τους συμπαίκτες μου να οδηγήσουμε την ομάδα μας στη νίκη και κυρίως να ευχαριστηθώ το παιχνίδι.

 Τι θα λέγατε σε ένα παιδί της ηλικίας μας, για να το πείσετε να ξεκινήσει τον αθλητισμό;

Θα του έλεγα αρχικά να δοκιμάσει να αθληθεί,  γιατί με τον αθλητισμό θα μπορέσει να κάνει φίλους, θα μάθει να συνεργάζεται, θα νιώθει καλύτερα σωματικά αλλά και ψυχικά και θα περνά ευχάριστα.

 Eσείς σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να παίζετε μπάσκετ και τι σας έκανε να θέλετε να το συνεχίσετε;

Η πρώτη επαφή που είχα με το άθλημα αυτό ήταν στην ηλικία των 8 χρονών στην Καστοριά και η αφορμή ήταν η κατάκτηση του Ευρω­παϊκού Πρωταθλήματος της Εθνική ομάδας ανδρών το 1987. Ξεκίνησα από το παιδικό και έφτασα ως και το ανδρικό. Έπειτα, πήγα στη Θεσσαλονίκη, όπου έπαιξα στον Ηρακλή.

 Πιστεύετε πως το ελληνικό μπάσκετ έχει μέλλον;

Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν αρκετοί ταλαντού­χοι παίκτες και υπάρχει μέλλον για το μπάσκετ της Ελλάδας. Εδώ και χρόνια, παρόλο που είμαστε μια μικρή χώρα, το ελληνικό μπάσκετ έχει αποδείξει ότι έχει πολλές ικανότητες και μεγάλη ψυχή με αποτέλεσμα να έχουμε αρκετές διακρίσεις. Οι παίκτες που αγωνίζο­νται αυτήν τη στιγμή βρίσκονται σε ένα πολύ καλό επίπεδο και θα συνεχίσουν να κάνουν τη χώρα μας περήφανη.

Ποια ομάδα πιστεύετε ότι θα νικήσει φέτος στην Euroleague;

Δεν είμαι σίγουρος για το ποια ομάδα θα κερδίσει. Πάντως, είναι φανερό ότι κάποιες ομάδες είναι σε ένα υψηλότερο επίπεδο από άλλες και έχουν περισσότερες πιθανότητες να νικήσουν.

Και μια τελευταία ερώτηση. Πώς νιώσατε όταν αποσυρθήκατε από το άθλημα που σας συνόδευε για μια ζωή;

Τη στιγμή που η μακροχρόνια σχέση μου με το μπάσκετ έφτασε στο τέλος της είχα ανά­μεικτα συναισθήματα Από τη μία, ένιωσα μια αίσθηση χαράς και απερίγραπτης συγκίνησης, γιατί έφερα στη μνήμη μου όλες αυτές τις απίστευτες στιγμές που μοιράστηκα με τους συμπαίκτες μου και τους δυνατούς δεσμούς που ανέπτυξα με αυτούς. Από την άλλη όμως, είναι αρκετά δύσκολο και λυπητερό να αφήνεις πίσω σου τόσες όμορφες εμπειρίες, τόσους ανθρώπους και έναν απαιτητικό αλλά ευχάριστο ρυθμό ζωής και να ξεκινάς κάτι καινούριο. Η αποχώρηση μου από το άθλημα ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει. Στη ζωή πρέπει να είμαστε έτοιμοι να διαχειριστούμε την αλλαγή, την απώλεια και τον πόνο. Ο αθλη­τισμός με προετοίμασε για αυτή τη στιγμή με το να με εφοδιάσει με απαράμιλλο θάρρος, σθένος, δύναμη και αποφασιστικότητα. Όλοι μας, ούτως ή άλλως, χρειαζόμαστε μια αλλα­γή, μια νέα αρχή.

  

Σας ευχαριστούμε πολύ που αφιερώσατε τον χρόνο σας για αυτή τη συνέντευξη και ευελπιστούμε να ξαναέρθουμε σε επαφή μαζί σας.

Λίγα λόγια για τον Δημήτρη Διαμαντίδη

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης είναι Έλληνας πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής. Γεννήθηκε στην Καστοριά στις 6 Μαΐου 1980. Έχει ύψος 1,96 και αγωνιζόταν στις θέσεις πλέι μέικερ και σούτινγκ γκαρντ. Σε συλλογικό επίπεδο κατέκτησε συνολικά με τον Παναθηναϊκό 22 τίτλους (9 Πρωταθλήματα Ελλάδος, 10 Κύπελλα Ελλάδος, 3 Πρωταθλήματα Ευρώπης) και με την Εθνική Ελλάδος ένα χρυσό και ένα ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ (2005) και στο Μουντομπάσκετ (2006)αντίστοιχα.